ေနာက္ေၾကာင္းျပန္သတိရလို႕ ၁၇.၁၂.၂၀၀၉ ေန႕က ဒီတကၠသိုလ္မွာ မသိလုိက္မသိဘာသာ က်င္းပသြားတဲ့ ျပပြဲေလးတစ္ခုပါ။ 2009.산주 임업인 만남의장 တဲ့ အီးလိုေတာ့ ဘယ္လုိျပန္ရမွန္းေတာင္မသိပါဘူး။ ေတြ႕ဆံုပြဲလို႕ပဲေျပာရမယ္ထင္တယ္။ သိပ္ၾကိးၾကီးက်ယ္က်ယ္ေတာ့မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ စိတ္၀င္စားစရာေလးေတြပါတယ္။ ဒီေက်ာင္းက ဒီဇင္ဘာ ၁၅ ရက္ေန႕က ဘြဲၾကိဳေက်ာင္းသားေတြစာေမးပြဲေျဖျပီးတာနဲ႕ ညေနမွာေက်ာင္းသားေတြအကုန္ေမာင္းထုတ္တာ။ ရက္စက္တယ္ပဲေျပာရမလား ေက်ာင္းသားေတြကပဲ ျပန္ခ်င္မူးတူး ေနသလားမေျပာတတ္ဘူး ေန႕လယ္မွာ စာေမးပြဲျပီးတာနဲ႕ ညေနမွာ တစ္ေယာက္မွမက်န္ဘူးအကုန္ ေခ်ကုန္သုတ္သြားၾကတာ။ ၁၆ ရက္ေန႕လည္းေရာက္ေရာ ႏွင္းမုန္တုိင္း၀င္ပါေလေရာ။ အခ်ိန္ကိုက္ကိုေက်ာင္းေတာ္ၾကီးကပိတ္ေပးလုိက္တာပဲလုိ႕ အဲၾသမိတယ္။ တိုက္ဆုိင္တာပဲလားေတာ့မေျပာတတ္ဘူး။ ၁၇ ရက္ေန႕ ျပပြဲသြားေတာ့ ႏွင္းျပင္ေတြေပၚျဖတ္ေက်ာ္ခဲ့ရတယ္။ ျပပြဲ ခန္းကေတာ့ ဟိုအရင္တစ္ခါ ပန္းျပပြဲလုပ္တဲ့ ေဟာခန္းမွာပါပဲ။ သိမ္အမ်ားၾကီးေတာ့မဟုတ္ပါဘူး။ စိုက္ပ်ိဳးေရးသံုးပစၥည္းအခ်ိဳ႕ေတြ႕ခဲ့တယ္။ ေနာက္ သစ္ပင္ေတာေတာင္ရွင္းတဲ့ သစ္ျဖတ္စက္၊ကိုင္းျဖတ္စက္၊ သစ္ပင္လွဲစက္ေတြ႕တယ္။ ၀ါး/အသားနဲ႕လုပ္ထားတဲ့ လက္မႈပညာ ျပကြက္ကေလးပါတယ္။ ေနာက္ေဆးျမစ္စံုေပါ့ အမည္ေတြေတာ့အကုန္မသိေတာ့ပါဘူး။ နာမည္ၾကီးတဲ့ ဟုန္ဆန္ (홈삼)လို႕ေခၚတဲ့ ကိုရီးယား ဂ်င္ဇင္း (Ginzinn) ပဲသိတာ။ သူနဲ႕ဆင္တူရိုးမားေတြလည္းအမ်ားသားပဲ။ ေနာက္ ထမင္းစားလွ်င္ မၾကာခဏေတြ႕ေတြ႕ေနရတဲ့ အသားလား အသီးအႏွံလားလုိ႕ အခ်င္းခ်င္းေမးေမးေနရတဲ့ မႈိတစ္မ်ိဳး ရွိတာကီ (Shitaki) ေခၚမလား အဲဒါေတြ႕ခဲ့တယ္။ ခက္တာက ရန္ကုန္(၉)မုိင္မႈိဌာနမွာ ဆရာလုပ္ခဲ့ေပမဲ့ (တျခားမႈိေတြအကုန္နီးပါးေနာေက်ေပမဲ့) ရွိတာကီကိုေတာ့ မရင္းနီးခဲ့ဘူး။ သူ႕ကို သူေဌးမိႈလို႕ပဲ အမည္တစ္မ်ိဳးေပးထားတာေလ။ ျမန္မာျပည္မွာ အစိုက္ရခက္လို႕ သူကအေအးၾကိဳက္တာကိုး ၄ဒီဂရီ ၀န္းက်င္ရေအာင္ အေအးခံစက္ရွိမွ စိုက္လုိ႕ရတယ္လို႕ မွတ္သားထားဘူးတာ။ ထားပါေတာ့ ေလေၾကာရွည္ေနေတာ့မယ္။ ေနာက္တစ္ခုထူးျခားတာေတြ႕တာက တရုတ္ျပည္ကလုပ္ပို႕တဲ့ တံဆိပ္တံုးအေသးေလးေတြ ဂက္စ္မိးခ်စ္ပံုစံေလးေတြ ဆိုက္စံု၊ ဒီဇိုင္းစံုပဲ လိုခ်င္စရာေလးေတြ။ ေရာင္းတဲ့သူက တခါတည္းကြန္ပ်ဴတာနဲ႕ နာမည္တံဆိပ္ထြင္းေပးတာ။ ျမန္မွျမန္ပဲ။ တစ္ခုငါးေထာင္တဲ့ ေစ်းကေတာ့ခတ္ၾကီးၾကီးပဲ။ ပံုေလးေတြအားေပးသြားပါအံုး။
Monday, December 28, 2009
Exhibition at Kongju National University
Friday, December 25, 2009
Busan, Gyungju, Pohan Tour 2 (ဒုတိယပိုင္း)
ဒုတိယပိုင္းကိုဆက္လက္အားေပးပါအံုးေနာ္။ စာဖတ္ရတာပ်င္းေနမွာစိုးလုိ႕စာမေရးေတာ့ဘူး။ ဟဲ--ဟဲ--ေရးသူကလည္းအရင္ ဘာေရးလို႕ ဘာေျပာျပရမယ္မသိေတာ့လုိ႕။ ဖိုးဟန္ကမ္းေျခမွာ ေလတခြန္လႊတ္ခဲ့ၾကတာေတာ့ ဓါတ္ပံုမရိုက္ခဲ့ေတာ့ဘူး။ ထက္ေကာင္းကင္မွာ စြန္ေတြ ၀ဲပ်ံခတ္ေနတာေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေပ်ာ္ဖို႕ေကာင္းတယ္။ အြန္ေစာစြန္ကေတာ့ သူမ်ားစြန္ႏွစ္ေကာင္နဲ႕သြားခ်ိပ္မိျပီး လမ္းတ၀က္ကေနပဲ ျပန္ဆြဲအယူမွာ က်ိဳးျပတ္က်န္ခဲ့တယ္။ ဟိုေကာင္းကင္ယံထိမေရာက္လုိက္ဘူး။ ကမ္းေျခတစ္ခုထဲကေန ကၽြန္ေတာ္တုိ႕အဖြဲ႕ ၁၉ ေယာက္ေတာင္ စြန္လႊတ္ၾကတာ မညိပဲေနႏုိင္ရိုးလား။ ဆရာမေလး စြန္ကေအာက္နားမွာကထည္းက အြန္ေစာစြန္ကိုလာခ်ိပ္လုိ႕ ၾကိဳးျဖည္ေပးလုိက္ရေသးတယ္။ ဟိုေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္စြန္ကေတာ့ ပင္လယ္ေရျပင္ထဲ ထိုးဆင္းသြားလို႕ ေစာေစာစီးစီး စြန္ကိုထိမ္းေၾကာင္းရတဲ့အလုပ္ညိမ္းသြားတယ္။ ဟို ဂေရာင္းၾကဴ Gyoungju Amusement Park မွာလည္း တုိက္ကားစီးခဲၾကတာ ဘာေပ်ာ္သလဲမေမးနဲ႕။ လူက၁၉ေယာက္ တိုက္ကားက ၇ စီးပဲရွိတာမို႕ တစ္ခ်ိဳ႕ေက်ာင္းသားေတြခမ်ာ သံုးဘီးစက္ဘီးစီးသူစီး။ ဆိုင္ကယ္အေသးေလးေတြစီးသူစီးနဲ႕ အြန္ေစာကေတာ့ တုိက္ကားတစ္စီးတက္အပုိင္စီးလုိက္တယ္။ ဆရာမကေတာ့ေျပာရွာတယ္ ျဖည္းျဖည္းစီးၾကေနာ္။ နင္တို႕ကားေမွာက္လွ်င္ ငါ့အသတ္ခံရမွာဆိုျပီး သူ႕လည္ပင္းကို လက္နဲ႕ပိုင္းပိုင္းျပရွာတယ္။ သူ႕ေက်ာင္းသားေတြကလည္းလိမၼာၾကပါတယ္။ ကၽြမ္းက်င္ၾကတယ္ေျပာရမလား။ တစ္စီးမွ မတိမ္းေစာင္းမေမွာက္ခဲ့ပါဘူး။ ေက်ာင္းသူေတြကေတာ့ ေနာက္ထုိင္ဆိုေတာ့ မေျပာေတာ့ပါဘူး။ ဒါေတာင္ အြန္ေစာေနာက္ကထုိင္လုိက္လာတဲ့ ဗီယက္နမ္မေလးက ကြင္း၄ပတ္ေလာက္အရမွာ ေၾကာက္တယ္ေျပာလုိ႕ အေစာဆံုးသိမ္းခဲ့လုိက္ရတယ္။ ေအးကလည္းေအးတာနဲ႕အေတာ္ပါပဲ။ ဒီထက္ဆက္စီးေနလွ်င္ အြန္ေစာလည္း အေအးပတ္မွာစိုးရတယ္။ မေျပာေတာ့ဘူးေနတာ ေလကရွည္ေနျပန္ျပီ။ ဒါေလာက္ပဲဗ်ာ။ တတာ။ ဘုိင္ဘုိင္။ က်န္းမာေပ်ာ္ရႊင္ၾကပါေစ။ ေပ်ာ္ရႊင္စရာ ခရစၥမတ္ႏွင့္အတူ ၾကီးပြားတိုးတက္မဲ့ ႏွစ္သစ္မဂၤလာ ၂၀၁၀ ျပည့္ႏွစ္ျဖစ္နုိင္ၾကပါေစ။
Busan, Gyungju, Pohan Tour
၂၀၀၉.၁၂.၂၁ ရက္ေန႕မွ ၂၀၀၉.၁၂.၂၃ ရက္ေန႕ထိ NIIED ရဲ့ေက်းဇူးနဲ႕ ေလ့လာေရးသြားခဲ့ရတာေလးမွတ္တမ္းတင္ထားလုိက္တာပါ။
ဒါကဘူဆန္ SeaCloud Hotel and Busan Hae-undae Beach ပါ။
ဒါကေတာ့ Gyeongju Amusement Park ကကၽြန္ေတာ္တို႕အဖြဲ႕တည္းခုိခဲ့တဲ့ Hilton Hotel ပါ။
Sunday, December 20, 2009
Snow Storm 2 (နွင္းမုန္တုိင္)။
ဒီကေန႕ေစ်းသြားရင္း ႏွင္းေတြတအားက်လာလို႕ အပ်င္းေျပ မွတ္တမ္းတင္ခဲ့တာေလးပါ။ မနက္ျဖန္မွာ ခရီးစထြက္မယ္။ ႏွစ္ညအိပ္သံုးရက္ခရီးပဲ။ ဘယ္ေတြထိေရာက္ျဖစ္မယ္ေတာ့ ခရီးစဥ္စာရြက္ပို႕မေပးေတာ့မသိရေသးဘူး။ လုိက္ပို႕တဲ့ေနရာေတြေလ့လာခြင့္ရမွာပါပဲေလ။ ကိုယ္ကေတာင္းဆိုလုိ႕မွမရတာ။ ကံဆိုးတာလား ကံေကာင္းတာလားေတာ့မသိဘူး။ ဒီေက်ာင္းခြဲမွာက တစ္ေယာက္ထဲျဖစ္ေနေတာ့ အင္အားနည္းတယ္။ Main Campus မွာေတာ့ ငါးေယာက္ဆိုေတာ့ သူတုိ႕ စုျပီးေတာင္းဆိုလွ်င္ေတာ့ ရမယ္ထင္တယ္။ သူတို႕ ဆႏၵျပဳလွ်င္လည္း ကိုမသိရ ကိုယ့္ဆႏၵမပါဘူးျဖစ္ေနမွာပါပဲေလ။ သူတုိ႕တစ္ေတြထက္ ကိုယ္ကသာထားတာတစ္ခုရွိတယ္။ သူတို႕ဘယ္သြားသြား အြန္ေစာက ေရာက္ျပီးသားေတြမ်ားေနျပီ။ WSK (World Friend of Korea) မွာ အသင္း၀င္ျပီး စပ္စုထားေတာ့ အခုသြားမယ္သတင္းၾကားတဲ့ေနရာ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို ေရာက္ျပီးျပီ။ Main Campus က ငါးေယာက္ကို သနားတယ္ေပါ့။ ဟား----ဟား----။ သူတို႕သြားခ်င္ရာသြားပါေစေပါ့ ခြင့္လြတ္ႏုိင္ျပီေလ။ အြန္ေစာက ဘေလာဂါျပိဳင္ပြဲမွာေတာင္ တတိယဆုရထားတာပဲေနာ့ ေသးတာမွတ္လို႕။ ဟား---ဟား---ဟား----။ လာေရာက္အားေပးသူေတြကိုေပ်ာ္ေစခ်င္လို႕ပါဗ်ာ။ ၾကြားစရာေတာ့မရွိပါဘူး။ အြန္ေစာက ဘာမွမယ္မယ္ရရ မတတ္တာပဲေလ။
Friday, December 18, 2009
Snow Storm 1
မေန႕ကရိုက္ထားတာပါ။ ႏွင္းမုန္တိုင္းက်ေနစဥ္ အခန္းထဲကေနရိုက္ထားတာပါ။ အျပင္ေတာ့မထြက္ရဲဘူး။ ေန႕လည္ တစ္နာရီေလာက္မွာ ႏွင္းေတြတစ္ဖြဲဖြဲက်ေနတာပါ။
Monday, December 14, 2009
Class Closing Ceremony (Lunch)
KNU ရဲ့ (summer semester) အတန္းပိတ္ပြဲေလးပါ။ အမွတ္တရ ေန႕လည္စာေပါ့။ 생명학과(life science လို႕ေရးပါတယ္) ရဲ့ လက္ေအာက္မွာရွိတဲ့ စိုက္ပ်ိဳးေရးဌာနရဲ့ ဆရာ (ပေရာ္ဖက္ဆာ) ေလးေယာက္နဲ႕ မဟာသိပၸံ၊ ေဒါက္တာ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူ (၁၀) ေယာက္ စုစုေပါင္း (၁၄) ေယာက္ ေန႕လည္စာနဲ႕ တည္ခင္းေအာင္ပြဲခံတဲ့ပြဲေလး ျပီးခဲ့တဲ့ (၁၀.၁၂.၂၀၀၉) ေန႕က က်င္းပခဲ့တာေလး အမွတ္တရ အေနနဲ႔ တင္ထားခ်င္လုိ႔ပါ။ ဟိုဘက္ထိပ္ကကၾကီးေက်ာင္းသားေတြပါ။ ဒီဘက္အစြန္ကေတာ့ အြန္ေစာနဲ႕ တရုတ္ ၃ ေယာက္။ အလယ္ကေတာ့ ဆရာေတြေလ။ သြားစားတဲ့ေနရာက ေျပာရမွာေတာင္နည္းနည္း အားနာတယ္ ဟီး ဟိုအရင္ နတ္တင္ပြဲတုန္းကသြားစားခဲ့တဲ့ ေစ်းအၾကီးဆံုးဆိုတဲ့ ေခြးသားဆိုင္ (ဆိုင္နာမည္က 맛내네 တဲ့)။ ဒီတစ္ခါေတာ့ အြန္ေစာ ေခြးသား (보신탕)မစားခဲ့ပါဘူးေနာ္။ ၾကက္တစ္ေကာင္လံုးကို ခြဲျပီး ဗိုက္ထဲမွာ ေဆးျမစ္ေပါင္းစံုးထည့္ ဆန္ပါထည့္ျပီး ေပါင္းထားတဲ့ ဟာ ျမန္မာလုိေတာ့ ၾကက္ေဆးေပါင္းလုိ႕ ဘာသာျပန္ရမလားမသိဘူး။ သူတုိ႕အေခၚေတာ့ ဆမ္ဂယ္ထန္ (삼계탕) တဲ့။ ဘာအရသာမွမရွိဘူး။ ၾကက္သားေတြစားေနရေပမဲ့ မခ်ိဳ မငံ မခ်ဥ္ မစပ္ ဘာကိုအရသာခံရမွန္းကိုမသိဘူး။ အရသာမရွိေပမဲ့ 3/4 ေလာက္ေတာ့ ေဆာ္ပစ္လုိက္တယ္။ ကုန္ေအာင္ေတာ့မစားႏုိင္ပါဘူး။ အဲဒီေန႕က တစ္ေနကုန္ပဲဗ်။ ညေနက်ေတာ့လည္း ဓါတ္ခြဲခန္းထဲက ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္က ကုမၸဏီမွာ အလုပ္သြားလုပ္မွာမို႕ရယ္။ ေက်ာင္းသူ တစ္ေယာက္ အြန္ေစာကိုအနီးကပ္သင္ေပးေနတဲ့သူ ဖိလစ္ပိုင္ မနီလာကို ၂ လ ပညာသင္ဆုရလို႕ သြားမွာေၾကာင့္ရယ္။ ေနာက္ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ကလည္း အေမရိကကို သြားမွာရယ္။ သူတုိ႕သံုးေရာက္ကို ႏႈတ္ဆက္တာဆိုျပီး ညစာလုိက္ေကၽြးတယ္။ ညစာစားရံုတင္မကဘူး ပေရာ္ဖက္ဆာက အျပန္မွာ ကာရာအိုေကသြားဆိုၾကဆိုျပီး ပိုက္ဆံထုတ္ေပးလုိ႕ ေက်ာင္းသား၊ ေက်ာင္းသူ ေပါင္း ၁၂ ေယာက္ နုိရယ္ဘန္း (노래방)မွာ သြားကဲၾကတာ ညမိုးခ်ဳပ္မွ အခန္းျပန္ေရာက္တယ္။ အျပည့္အ၀ေတာ့ မေပ်ာ္ခဲ့ရပါဘူး။ ဘာလုိ႕လည္းဆိုေတာ့ အြန္ေစာမွ ကၾကီးသီခ်င္းမဆိုတတ္တာ။ ျမန္မာသီခ်င္းကလည္း ဆိုင္မွာမရွိဘူးေလ။ အီးသီခ်င္းကိုေတာ့လည္း အစအဆံုးမရျပန္ဘူး။ အြန္ေစာကိုကညံ့တာပါ။ ဒါေပမဲ့ အြန္ေစာတင္ပဲလားဆိုေတာ့ ဟုတ္ဘူး။ တရုတ္သံုးေယာက္လဲ ဆိုတတ္ဘူး။ သူတုိ႕လည္း တရုတ္သီခ်င္းပဲရတာေလ။ တို႕ႏုိင္ငံျခားသားေတြက စည္းလုိက္လက္ခုပ္တီးေပါ့။ ဖိလစ္ပိုင္သြားမဲ့ အြန္ေစာဆရာမေလးက သီခ်င္း ၂-၃ ပုဒ္ဆိုျပီး အေစာၾကီးျပန္သြားႏွင့္ၾကတာ။ ေနာက္ပိုင္းၾကေတာ့ မငး္သားေတြခ်ည္းပဲ ကၾကရတာ ဟီး--ဟီး။ ဆိုဂ်ဳ အရွိန္ေလးေတြကလည္း အခ်ိန္ရလာတာနဲ႕အမွ် ပ်ယ္လာၾကျပီေလ။ သူတုိ႕ မဆိုႏုိင္ၾကေတာ့မွပဲ အြန္ေစာတုိ႕လည္း နားျငီးသက္သာေတာ့တယ္။ အဲဟုတ္ပါဘူး---ျပန္ၾကေတာ့တယ္လုိ႕ေျပာတာပါ။
Tuesday, December 8, 2009
Birthday
Birthday ဆိုလုိ႕ တစ္ျခားမေတြးလုိက္ပါနဲ႕ ၊ တစ္ျခားမဟုတ္ပါဘူး မေန႕က အြန္ေစာအခုတက္ေရာက္ပညာသင္ယူေနတဲ့ တကၠသိုလ္ရဲ့ပါေမာကၡခ်ဳပ္ေပါ့ ျမန္မာအေခၚေတာ့ အီးလိုေတာ့ (Dean)၊ ကၾကီးလုိေတာ့ (학장) ရဲ့ေမြးေန႕ပါ။ ဘာလုိ႕သူ႕ေမြးေန႕ကို ေျပာျပခ်င္တာလဲဆိုေတာ့ နည္းနည္းထူးျခားလို႕ပါ။ အြန္ေစာက အခုလို ပါေမာကၡခ်ဳပ္ရဲ့ေမြးေန႕ဆိုျပီး တစ္ခါမွ ညစာ (Dinner) ဖိတ္ေကၽြးတာမ်ိဳး မစားခဲ့ဖူးဘူးေလ။ ဆရာ ပါေမာကၡခ်ဳပ္က သူ႔ေက်ာင္းမွာ ရွိတဲ့ (ဒီကင္းပါစ္မွာေပါ့) ျပည္ပကလာတက္တဲ့ ေက်ာင္းသားေတြအားလံုးကို အျပင္ေခၚျပီး ညစာနဲ႕ တည္ခင္းဧည့္ခံတာပါ။ အြန္ေစာတို႕ YAU Rector လည္း ျပည္ပကလာတက္တဲ့ေက်ာင္းသားရွိလွ်င္ေတာ့ ဒီလုိပဲေခၚေကၽြးမယ္ထင္ပါတယ္ေနာ့။ အြန္ေစာတုိ႕ကို ေတာ့ တခါမွ မေကၽြးဘူးေတာ့ သူ႕ေမြးေန႕လည္း သတိမထားမိလုိက္ပါဘူး။ ဟီး။( ဆရာၾကီးကန္ေတာ့ေနာ္။ လြန္တာရွိလွ်င္ ၀ႏၵာမိပါ၏။) ကံဆိုးစြာပဲ ကင္မရာ ပါမလာလုိ႕ ဓါတ္ပံုမွတ္တမ္းမတင္ခဲ့လိုက္ရဘူး။ ဆရာကေတာ့ ေမးရွာပါတယ္။ ဓါတ္ပံုရိုက္မယ္ ရိုက္မယ္နဲ႕ ဘယ္ေက်ာင္းသားမွ ကင္မရာတစ္လံုးမွေပၚမလာဘူး။ ဆရာၾကီးနဲ႕ ျပည္ပေက်ာင္းသားမ်ားအဖြဲ႕ မွတ္တမ္းမတင္လုိက္ရတာ ႏွေမ်ာလုိက္မိပါေသး။ အင္း---ဒါေပမဲ့ ျပည္ပေက်ာင္းသားမ်ားလို႕ ေျပာမဲ့အစား တရုတ္ေက်ာင္းသားမ်ားလို႕မ်ားေျပာသင့္မလားမသိဘူးေနာ္။ ေက်ာင္းသားအားလံုး (၂၂) ေယာက္မွာ ထူးထူးျခားျခား Food Science Technology က ထိုင္းမေလး ႏွင့္ Plant Genetic Resources Dept က အြန္ေစာကလြဲလွ်င္ က်န္တာေတြက အကုန္ တရုတ္ေတြခ်ည္းပဲ။ ေအာ္ တရုတ္ေတြ၊ တရုတ္ေတြ ဒါေလာက္ လူဦးေရေလွ်ာ့ခ်ေရး၊ တစ္အိမ္ေထာင္ကေလးတစ္ေယာက္ စနစ္ က်င့္သံုးေနတာေတာင္ လူေတြက ေပါလွတုန္းပါလား။ ဘယ္ေနရာသြားသြား ဒီကိုရီးယားမွာေတာ့ ဒုတိယ လူဦးေရအမ်ားဆံုးလူမ်ိဳးျဖစ္ေနတယ္ထင္တယ္။ ဂ်န္ပန္တို႕ ဖိလစ္ပုိင္ တို႕ေတာင္ ဒီေလာက္မေတြ႕ရဘူး။ အြန္ေစာကေတာ့ ေလကိုရွည္တယ္ ေျပာစရာမရွိၾကံဖန္ေျပာေနတယ္လုိ႕ ေတြးထင္ေနၾကလားမသိဘူး။ အြန္ေစာလည္း သိတာေလးပဲေျပာျပရတာေလ။ က်န္တာေတြ အြန္ေစာမွမသိတာ။ ဒါပဲေနာ္။ ေနာက္လည္း လာလည္ေနာ္။ တတာ။ ဘုိင္းဘိုင္။
Saturday, December 5, 2009
World Students in Korea (WSK) Awarding Ceremony and Orientation (2)
ႏို၀င္ဘာလ (၂၃) ရက္ေန႕က ကိုရီးယားႏုိင္ငံဆိုးလ္ျမိဳ႕ေတာ္မွာ Presidential Council on Nation Branding (PCNB) ကၾကီးမွဴးက်င္းပတဲ့ World Students in Korea (WSK) ရဲ့ ပထမသုတ္ သင္တန္းဆင္းပြဲဆုေပးပြဲႏွင့္ ဒုတိယသုတ္ အတြက္ေတြ႕ဆံုမိတ္ဆက္ပြဲေလး ကို သြားေရာက္ တက္ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ ဟိုအရင္စက ဒီဘေလာ့ေလး ျဖစ္လာရျခင္းအၾကာင္းေလးကို ရွင္ျပဘူးပါတယ္။ ၂၆.၆.၂၀၀၉ ရက္ေန႕က စတင္ ဖြင့္လစ္ဖြဲ႕စည္းခဲ့တဲ႕ ပထမအသုတ္ သင္တန္းကို လုိက္စပ္စုလုိက္တာ အခု ၂၃.၁၁.၂၀၀၉ ေန႕မွာ သင္တန္းဆင္းပြဲ တက္ေရာက္သည္ထိပါပဲ။ အင္အားကေတာ့ တျဖည္းျဖည္းတိုးမလာတဲ့အျပင္ ေလွ်ာ့ေလွ်ာ့သြားပါတယ္။ ကိုရီးယားေရာက္ ႏုိင္ငံျခားသားေက်ာင္းသားေတြအတြက္ တမင္သက္သက္ လုပ္ေပးတဲ့ လႈတ္ရွားမႈေလးပါ။ ၂၆.၆.၂၀၀၉ အစည္းေ၀းတက္စဥ္က ေက်ာင္းသား အင္းအားစုစုေပါင္း (၈၁) ဦးတက္ေရာက္တယ္လို႕သိရပါတယ္။ မွတ္တမ္းေတြ ဒီဘေလာ့ေလးထဲမွာ အစံုအလင္ရွိပါတယ္။ အဲဒီအထဲက လူ (၆၀) ကို ေရြးျခယ္ ျပီး တစ္ညအိပ္ ႏွစ္ရက္ခရီး၊ ဆိုးျမိဳ႕ ယဥ္ေက်းမႈေလ့လာေရးေတြ လုိက္လည္ပို႕ေဆာင္ေပးခဲ့လုိ႕ ဒီကိုရီးယားႏုိင္ငံရဲ႕ သတင္းတစ္ခ်ိဳ႕ မ်က္ျမင္ကိုယ္ေတြ႕ ေလ့လာခြင့္ေတြရရွိခဲ့ပါတယ္။ ေရြးျခယ္ကထည္းက ဘေလာ့ ရွိသူေတြကိုပဲေရြးျခယ္တာပါ။ သူ႕ရည္ရြယ္ခ်က္ကိုက ကိုရီးယားႏုိင္ငံအေၾကာင္းကမၻာကိုျပခ်င္တာဆိုေတာ့ သူ႕ႏုိင္ငံအေၾကာင္းေရးလွ်င္ျပီးတာပဲ ဘယ္ဘာသာနဲ႕ေရးေရးလက္ခံပါတယ္။ တစ္ပတ္ကို အနည္းဆံုး ပို႕ တစ္ခု တင္ေစျခင္တယ္၊ ႏွစ္ခုတင္ေစျခင္တယ္နဲ႕ေျပာေတာ့ေျပာပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေက်ာင္းသားေၽတြက စိတ္ထဲေတာ့ ထားဟန္မတူပါဘူး။ သတိရတဲ့အခါ မိမိ သြားလာတဲ့ ထူးျခားတာေလးေတြ ရတဲ့အခါေလာက္ပဲ ေရးၾကတယ္ထင္ပါတယ္။ အြန္ေစာအပါအ၀င္ေပါ့။ အြန္ေစာလည္း သူတုိ႕ေျပာတဲ့ ဘေလာျပိဳင္ပြဲဆိုတာကို သိပ္ေတာ့အာယံုထဲမွာထဲ့မထားပါဘူး။ ဒီလုိနဲ႕ လုိက္စပ္စုရင္း သတိရလွ်င္ ပို႕စ္ေလးတင္လုိက္နဲ႕ သင္တန္းေလး တက္လာလုိက္တာ အခု သင္တန္းဆင္းပြဲမွာ အြန္ေစာကို တတိယဆုတဲ့ ဆုခ်လုိက္တယ္။ အြန္ေစာေတာ္လို႕မဟုတ္ပါဘူး။ ေပးလုိ႕ရတာပါ။ တကယ္ေတာ့အြန္ေစာ ဘာမွ မယ္မယ္ရရမတတ္ေသးပါဘူး။ ေက်ာင္းသား (၆၀) ထဲက ဆယ္ေယာက္ကို ေရြးျခယ္ျပီးဆုေပးတာပါ။ ဖိလစ္ပိုင္မေလး ေကာ္ရီနာဘီရန္ကာ (Corinna Bianca)က ပထမဆု (ထူးခၽြန္ဆု) ရသြားပါတယ္။ ဒုတိယဆု ကိုေတာ့ သံုးေယာက္ ေရြးျခယ္ပါတယ္။ တတိယဆု သတ္မွတ္တဲ့ ေျခာက္ေရာက္ထဲမွာ အြန္ေစာပါသြားတာပါ။ သိပ္ေတာ့ ၾကြားရတာအားမရွိလွဘူး။ ဟဲ---ဟဲ--ပထမဆုမွမဟုတ္ပဲေနာ့။ ဆိုးလ္ျမိဳ႕ေတာ္ကို တစ္ေယာက္ထည္း ခရီးထြက္တဲ့ ဒုတိယခရီးစဥ္ပါ။ ဆုသြားယူတယ္လုိ႕ ၾကြားရမလား သင္တန္းဆင္းပြဲသြားတယ္လုိ႕ ပဲေျပာရမလား။ ႏွစ္ခုလံုးမမွားပါဘူးေနာ့။ အဲဒီကုိသြားရင္းနဲ႕ သူငယ္ခ်င္းေတြရွိတဲ့ အီ၀ါ အမ်ိဳးသမီးမ်ားတကၠသိုလ္ (Ewha Women University) ႏွင့္ ကိုရီးယားႏုိင္ငံရဲ႕ ဘာသာစကား(Language) စာေပမွာ နာမည္ၾကီးတဲ့ ယြန္းဆယ္ (Yongsae University) ေတြကို သြားေရာက္ လည္ပတ္ခြင့္ရခ့ဲပါတယ္။ အမွတ္တရ ဓါတ္ပံုေလးေတြလည္း ရိုက္ခဲ့ပါတယ္။ ေအာက္မွာ အမွတ္တမ္းပံုအခ်ဳိ႕တင္ေပးလုိက္ပါတယ္။ အားေပးသြားပါအံုးေနာ္။ အားလံုးေပ်ာ္ရႊင္ ေအာင္ျမင္ၾကပါေစ--။---။---။
