Exhibition at Kongju National University

ေနာက္ေၾကာင္းျပန္သတိရလို႕ ၁၇.၁၂.၂၀၀၉ ေန႕က ဒီတကၠသိုလ္မွာ မသိလုိက္မသိဘာသာ က်င္းပသြားတဲ့ ျပပြဲေလးတစ္ခုပါ။ 2009.산주 임업인 만남의장 တဲ့ အီးလိုေတာ့ ဘယ္လုိျပန္ရမွန္းေတာင္မသိပါဘူး။ ေတြ႕ဆံုပြဲလို႕ပဲေျပာရမယ္ထင္တယ္။ သိပ္ၾကိးၾကီးက်ယ္က်ယ္ေတာ့မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ စိတ္၀င္စားစရာေလးေတြပါတယ္။ ဒီေက်ာင္းက ဒီဇင္ဘာ ၁၅ ရက္ေန႕က ဘြဲၾကိဳေက်ာင္းသားေတြစာေမးပြဲေျဖျပီးတာနဲ႕ ညေနမွာေက်ာင္းသားေတြအကုန္ေမာင္းထုတ္တာ။ ရက္စက္တယ္ပဲေျပာရမလား ေက်ာင္းသားေတြကပဲ ျပန္ခ်င္မူးတူး ေနသလားမေျပာတတ္ဘူး ေန႕လယ္မွာ စာေမးပြဲျပီးတာနဲ႕ ညေနမွာ တစ္ေယာက္မွမက်န္ဘူးအကုန္ ေခ်ကုန္သုတ္သြားၾကတာ။ ၁၆ ရက္ေန႕လည္းေရာက္ေရာ ႏွင္းမုန္တုိင္း၀င္ပါေလေရာ။ အခ်ိန္ကိုက္ကိုေက်ာင္းေတာ္ၾကီးကပိတ္ေပးလုိက္တာပဲလုိ႕ အဲၾသမိတယ္။ တိုက္ဆုိင္တာပဲလားေတာ့မေျပာတတ္ဘူး။ ၁၇ ရက္ေန႕ ျပပြဲသြားေတာ့ ႏွင္းျပင္ေတြေပၚျဖတ္ေက်ာ္ခဲ့ရတယ္။ ျပပြဲ ခန္းကေတာ့ ဟိုအရင္တစ္ခါ ပန္းျပပြဲလုပ္တဲ့ ေဟာခန္းမွာပါပဲ။ သိမ္အမ်ားၾကီးေတာ့မဟုတ္ပါဘူး။ စိုက္ပ်ိဳးေရးသံုးပစၥည္းအခ်ိဳ႕ေတြ႕ခဲ့တယ္။ ေနာက္ သစ္ပင္ေတာေတာင္ရွင္းတဲ့ သစ္ျဖတ္စက္၊ကိုင္းျဖတ္စက္၊ သစ္ပင္လွဲစက္ေတြ႕တယ္။ ၀ါး/အသားနဲ႕လုပ္ထားတဲ့ လက္မႈပညာ ျပကြက္ကေလးပါတယ္။ ေနာက္ေဆးျမစ္စံုေပါ့ အမည္ေတြေတာ့အကုန္မသိေတာ့ပါဘူး။ နာမည္ၾကီးတဲ့ ဟုန္ဆန္ (홈삼)လို႕ေခၚတဲ့ ကိုရီးယား ဂ်င္ဇင္း (Ginzinn) ပဲသိတာ။ သူနဲ႕ဆင္တူရိုးမားေတြလည္းအမ်ားသားပဲ။ ေနာက္ ထမင္းစားလွ်င္ မၾကာခဏေတြ႕ေတြ႕ေနရတဲ့ အသားလား အသီးအႏွံလားလုိ႕ အခ်င္းခ်င္းေမးေမးေနရတဲ့ မႈိတစ္မ်ိဳး ရွိတာကီ (Shitaki) ေခၚမလား အဲဒါေတြ႕ခဲ့တယ္။ ခက္တာက ရန္ကုန္(၉)မုိင္မႈိဌာနမွာ ဆရာလုပ္ခဲ့ေပမဲ့ (တျခားမႈိေတြအကုန္နီးပါးေနာေက်ေပမဲ့) ရွိတာကီကိုေတာ့ မရင္းနီးခဲ့ဘူး။ သူ႕ကို သူေဌးမိႈလို႕ပဲ အမည္တစ္မ်ိဳးေပးထားတာေလ။ ျမန္မာျပည္မွာ အစိုက္ရခက္လို႕ သူကအေအးၾကိဳက္တာကိုး ၄ဒီဂရီ ၀န္းက်င္ရေအာင္ အေအးခံစက္ရွိမွ စိုက္လုိ႕ရတယ္လို႕ မွတ္သားထားဘူးတာ။ ထားပါေတာ့ ေလေၾကာရွည္ေနေတာ့မယ္။ ေနာက္တစ္ခုထူးျခားတာေတြ႕တာက တရုတ္ျပည္ကလုပ္ပို႕တဲ့ တံဆိပ္တံုးအေသးေလးေတြ ဂက္စ္မိးခ်စ္ပံုစံေလးေတြ ဆိုက္စံု၊ ဒီဇိုင္းစံုပဲ လိုခ်င္စရာေလးေတြ။ ေရာင္းတဲ့သူက တခါတည္းကြန္ပ်ဴတာနဲ႕ နာမည္တံဆိပ္ထြင္းေပးတာ။ ျမန္မွျမန္ပဲ။ တစ္ခုငါးေထာင္တဲ့ ေစ်းကေတာ့ခတ္ၾကီးၾကီးပဲ။ ပံုေလးေတြအားေပးသြားပါအံုး။