"ျမန္မာေက်ာင္းသားမ်ားကိုရီးယား ႏွစ္ပတ္လည္"
အားလံုးေပ်ာ္ရႊင္ၾကပါေစခ်င္။---။
ဒါက ျမန္မာေက်ာင္းသား၊ ျမန္မာယဥ္ေက်းမွဳ႕ေတြကို စိတ္၀င္တစား လူအင္အားေငြအင္အားနဲ႕အျမဲ စိုက္ထုတ္ အားေပးေနတဲ့ ကိုရီယား ပေရာ္ဖက္ဆာ ဆရာမ ပါ။
Monday, December 20, 2010
MSAK Anniversary
"ျမန္မာေက်ာင္းသားမ်ားကိုရီးယား ႏွစ္ပတ္လည္"
အားလံုးေပ်ာ္ရႊင္ၾကပါေစခ်င္။---။
ဒါက ျမန္မာေက်ာင္းသား၊ ျမန္မာယဥ္ေက်းမွဳ႕ေတြကို စိတ္၀င္တစား လူအင္အားေငြအင္အားနဲ႕အျမဲ စိုက္ထုတ္ အားေပးေနတဲ့ ကိုရီယား ပေရာ္ဖက္ဆာ ဆရာမ ပါ။
Thursday, December 9, 2010
Final Exam
"စာေမးပြဲ"
ဖုိင္နယ္စာေမးပြဲဆိုလို႕ ဟဲဗီးမထင္လုိက္ပါနဲ႕ တစ္နာရီေမးခြန္းပါပဲ။ ဒီတစ္ခါေမးခြန္းကေတာ့ အဆင့္ျမင့္တယ္ေျပာရမလား ေတာ္ေတာ္ေလးစံုစံုလင္လင္ေမးထာတာပဲ။ က်ေနာ္ကိုယ္တုိင္ေျဖလွ်င္ေတာင္ ရာခုိင္ႏႈန္းျပည့္မရႏုိင္ဘူး။ အဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆိုဖုိ႕ ေမးထားတဲ့အထဲမွာ လက္ေတြ႕ဓါတ္ခြဲခန္းဆရာလုပ္ေနတဲ့ က်ေနာ္ကို မသိေသးတာေတြပါတယ္။ ပါေမာကၡက တမင္ ဆရာသားခ်န္ေမးထားတာလားေတာ့မသိဘူး။ ေနာက္ဆံုးက ဆယ္မွတ္တန္သံုးပုဒ္ ေတာ့ေကာင္းေကာင္းေရးႏုိင္တယ္။ ဟား---ဟား--- ကိုယ္တပည့္ေတြ (ဒုတိယႏွစ္ေက်ာင္းသားေတြ)ေျဖတဲ့ေမးခြန္းကို ေဒါက္တာေက်ာင္းသားက ေျဖၾကည့္မယ္ေျပာတာ သိပ္ေတာ့ တရားဘူးထင္တယ္ဟီးဟီး။ ေက်ာင္းသားက ၂၁ ေယာက္ရယ္။ အေစာင့္ဆရာက ႏွစ္ေယာက္။ က်ေနာ္နဲ႕ မဟာသိပၸံတက္ေနတဲ့ ကၾကီးေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္။ ေရဆင္းက က်ေနာ့ကေလးေတြနဲ႕ယွဥ္ၾကည့္ျဖစ္တယ္။ က်ေနာ့ကေလးေတြထက္မသာပါဘူး။ ေရဆင္းကကေလးေတြကေတာင္သာအံုးမယ္။ စာေမးပြဲေျဖပံုခ်င္းေျပာပါတယ္။ သိရံုပဲသင္တာမုိ႕ ခ်ေရးခုိင္းလွ်င္ အလြတ္ခ်မေရးႏုိင္ၾကဘူး။ ကၾကီးလုိ သိသလိုေရးပါဆိုတာကို သိပ္ရွင္းမျပတတ္ၾကဘူးရယ္။ အဂၤလိပ္စာအားနည္းတာ သိသာတယ္။ ေရဆင္းမွာ က်ေနာ္သင္ခဲ့ရတဲ့ ဒုတိယႏွစ္၊ တတိယႏွစ္ ကေလးေတြကမွ ေရးနုိင္ၾကအံုးမယ္။ သူတုိ႕အားသာတာတစ္ခုေတာ့ရွိတယ္။ ပါ၀ါပြိဳင့္ေကာင္းေကာင္းျပင္တတ္တယ္ဗ်ာ။ က်ေနာ္သင္ခဲ့တဲ့ သင္ခန္းစာ ၇ ခ်ိန္အတြက္ အဖြဲ႕ေလးဖြဲ႕ခြဲျပီး presentation လုပ္ခိုင္းတာ ေတာ္ေတာ္ေကာင္းတယ္ဗ်ာ။ စလုိက္ျပင္ဆင္ပံု၊ တင္ျပပံု ေရဆင္းက ဘြဲ႕လြန္ေက်ာင္းသားမီမယ္မထင္ဘူးဗ်ာ။ က်ေနာ္သင္ျပီးတုိင္း တစ္ပါတ္တစ္ခါ ရီပို႕ တင္ခုိင္းတယ္။ အဲဒါေတာ့ ကိုရီးယားလုိ တင္တာမို႕ က်ေနာ္မစစ္ေပးႏုိင္ဘူး။ က်ေနာ့္ကိုအကူ ေပးထားတဲ့ ေနာက္ဆံုးႏွစ္ေက်ာင္းသားကို ပဲ အစစ္ခုိင္းထားတယ္။ အဲဒီအတြက္ အမွတ္တစ္ရာထဲက အမွတ္သံုးဆယ္ ခြဲတန္းေပးထားလုိက္တယ္။ က်န္တဲ့ ၇၀ ဘုိးေတာ့ သင္တန္း တက္ေရာက္မႈ႕နဲ႕ presentation ေပၚမူတည္ျပီး အကဲျဖတ္ေပလုိက္တယ္။
သင္ေထာက္ကူပစၥည္းေတြက ေတာ္ေတာ္ေကာင္းတာကိုးဗ်။ စာသင္ခန္းထဲမွာတင္ ကြန္ပ်ဳတာ စလုိက္ အကုန္ရွိတယ္။ အခန္းက ၅၈ ေယာက္ေလာက္ပဲဆံ့တာ။ ရွိတာက ၂၁ ပဲဆိုေတာ့ေအးေဆးေပါ့။ ေျမျဖဴကလည္း အမႈန္မထြက္ေစတဲ့ ေျမျဖဴခဲနဲ႕။ ဒါေတာင္ မဟာသိပၸံေက်ာင္းသူတစ္ေယာက္က ေျပာတယ္။ အဲဒါ အညံ့စားေတြတဲ့ ဒီထက္ေကာင္းတာရွိတယ္တဲ့။ သူေျပာတဲ့အညံ့စားကိုပဲ ေရးျပီးဖ်က္ၾကည့္တယ္။ တကယ္ဘာအမႈန္မွ မလြင့္ဘူးဗ်ာ။ အဖ်က္ေကာင္းတာလည္းပါမယ္။ ေဘာဖ်က္က အမႈန္ကိုစုပ္ယူထားႏုိင္တဲ့ အထူစားမ်ိဳးေလ။ သင္ပုန္းက အစိမ္းဘုတ္။ Green board. ။ သူနဲ႕အတူယွဥ္ေထာင္ထားတာက အျဖဴေရာင္ဘုတ္ White board နဲ႕ ေဆာ့ပင္။ ေျမျဖဴကိုေတာ္ေတာ္သံုးခဲပါတယ္။ က်ေနာ္ကေတာ့ ပါ၀ါပြိဳင့္နဲ႕သင္ေပးတာမ်ားတယ္။ လက္ေတြ႕ဆိုေတာ့ တကယ္လက္ေတြ႕ ဓါတ္ခြဲခန္း သုေတသနေတြသင္ေပးတာမ်ားပါတယ္။ pipette ကိုင္တြယ္နည္းကအစေပါ့။ ပါေမာကၡက သီအိုရီပိုင္းသင္တာကို က်ေနာ္က ေထာက္ပံ့သင္ၾကားေပးရတာကိုး။ သူတို႕စကားလုိ က်ေနာ့္ကုိ ဂ်ိဳဂရိုေဆာင္န္ဆင္နိမ္ (조교선생님) တဲ့။ အဓိပၸါယ္ကေတာ့ အကူဆရာပါပဲ။
စာေမးပြဲေျဖတဲ့သူ အေႏွာက္အယွက္ျဖစ္မွာစိုးလို႕ ဓါတ္ပံုကို အသံမတြက္တဲ့ ဗြီဒီယိုဖုိင္အေနနဲ႕ရိုက္ယူခဲ့တယ္။ ျပီးမွ ဓါတ္ပံုျပန္လုပ္တာ ဆိုေတာ့ သိပ့္ေတာ့မရွင္းဘူး။ ေခါင္းမေမာ့တန္းေျဖေနၾကတဲ့ က်ေနာ့္ ေက်ာင္းသားေလးေတြ အားေပးရင္းၾကည့္သြားပါအံုး။ ဟဲ---ဟဲ။
လက္စနဲ႕ ကိုယ့္အတြက္လည္း ဒီေန႕ သင္တန္း ပိတ္ပြဲမို႕ ဆရာေတြကိုလုိက္ ဧည့္ျပဳခဲ့တဲ့ စားေသာက္ဆိုင္ေလးမွာ ရိုက္ထားတာေလးပါ တြဲဆက္ေပးလုိက္တယ္။ ဆရာေတြပံုေတာ့ ရိုက္ခဲ့ေတာ့ဘူး။ မ်ားေနျပီဆုိေတာ့။ ဟဲ---ဟဲ---။
Thursday, November 4, 2010
100Th Anniversary and Flower Exhibition at KNU, Yesan Campus (2)
"ရယ္ဆန္ကင္းပတ္ ပတၱျမားရတုကပြဲႏွင့္ ပန္းမာရ္ျပပြဲ"
မေန႕ညက သတင္းမွားေတြရျပီး ခ်ေရးလုိက္မိတယ္။ တကယ္ေတာ့ ဒီညမွ ငွားထားတဲ့ အဖြဲ႕ လာကတာ။ ရာသီဥတုကတအားေအးတာနဲ႕ သံုးပုဒ္ပဲ ၾကည့္ခဲ့လုိက္တယ္။ ေနာက္လည္း ဆက္ကေနရစ္ၾကေလရဲ့။ ရိုက္လာတာေလးတင္ထားလုိက္အံုးမယ္။
Wednesday, November 3, 2010
100Th Anniversary and Flower Exhibition at KNU, Yesan Campus
"ရယ္ဆန္ကင္းပတ္ ပတၱျမားရတုကပြဲႏွင့္ ပန္းမာရ္ျပပြဲ"
ရယ္ဆန္ေက်ာင္းခြဲ၊ ဂုန္းဂ်ဴးတကၠသိုလ္ရဲ့ ႏွစ္၁၀၀ျပည့္ အထိမ္းအမွတ္ပြဲေလးပါ။ အြန္ေစာတို႕ သြားတာ ေနာက္က်ေနလို႕ နာမည္ၾကီး အဆိုေတာ္ေတြ ဆိုက သြားတာေတာ့မမီလိုက္ေတာ့ဘူး။ ေျပာသံပဲၾကားလုိက္ရတယ္။ ညဆိုေတာ့ ရိုက္ရတာလည္းသိပ္ေတာ့အဆင္မေျပပါဘူး။ ကင္မရာ အေသးျဖစ္ေနတာေတာ့ မေျပာေတာ့ဘူး။ ရသေလာက္ကေလး စုေပါင္းမွ်ေ၀ထားတာပါ။ ပန္းျပပြဲကိုလည္း ေန႕သြားမၾကည့္ျဖစ္တာနဲ႕ ည မွတစ္ခါတည္း ပြဲခင္းသြားရင္းရိုက္လာလုိက္တာ။ ပံုေတြကသိပ္မေကာင္းဘူး။ အပ်င္းေျပ အမွတ္တရေပါ့ေနာ့။ အားေပးသြားအံုးေနာ္။
Sunday, October 24, 2010
Yesan Autumn
"ရယ္ဆန္ျမိဳ႕ရဲ့ေဆာင္းဦးျမင္ကြင္း"
အခုလက္ရွိျမင္ကြင္းေလးပါ။ ရယ္ဆန္ကေတာ့ ေစာေစာစီးစီးကို ရြက္၀ါေတြေျခြခ်ေနေလျပီ။
Type rest of the post here
Korean Education
"ကိုရီးယားပညာေရး"
အရင္ပိုစ့္ေလးေရးလုိက္ေတာ့ တစ္ခ်ိဳ႕လည္း အာရွ ပညာေရးကို အျမင္တစ္မ်ိဳး နဲ႕နားလည္လြဲမွာ စိုးလို႕ ဒီပို႕စ္ေလးဆက္တင္လုိက္ပါတယ္။ ဘြဲ႕ၾကိဳပညာေရးနဲ႕ ဘြဲ႕လြန္ပညာေရး သင္ရိုး၊ သေဘာသဘာ၀ခ်င္းမတူတာကိုေတာ့ အားလံုး သိျပီးလုိ႕ယူဆလုိက္ပါတယ္။ ဘြဲ႕ၾကိဳေက်ာင္းသားေတြမွာက ဆရာဦးေဆာင္ ရွင္းျပ သင္ၾကားေရးစနစ္ပါ။ ဘြဲ႕လြန္မွာက တပည့္က ရွင္းျပရတဲ့စနစ္ပါ။ ကိုယ္ဘယ္ေလာက္ဖတ္ထားတယ္။ ဘာေတြကိုသိထားတယ္ ဆိုတာေတြကို စာသင္ခ်ိန္မွာ အလွည့္က် presentation ေလးေတြလုပ္တယ္။ ေနာက္ဆံုး သင္တန္းဆင္းခ်ိန္မွာ စာသင္တန္းတစ္တန္းစာ လက္ရွိဘာသာရပ္နဲ႕ပတ္သက္ျပီး မိမိတာ၀န္က်ရာ ေခါင္းစဥ္တစ္ခုအတြက္ ရႈ႕ေဒါင့္စုံကေန ေရးျပ၊ တင္ျပရတာပါ။ စာေမးပြဲရယ္လို႕ အလြတ္က်က္ခ်ေရးစနစ္ က ေခတ္ကုန္ေနျပီေလ။ ဒါျဖင့္ဘြဲ႕လြန္ေက်ာင္းသားေတြကို ဘယ္လိုအင္တာပရက္။ အီဗယ္လူရိတ္ (Evaluate) လုပ္လဲေမးစရာရွိပါတယ္။ သုေတသန စာတမ္း ဘယ္ႏွစ္ေစာင္ ထုတ္ေ၀ထားလဲ။ first author အေနနဲ႕က ဘယ္ႏွစ္ေစာင္လဲ။ Second Author, Third Author, etc. ဘယ္ႏွစ္ေစာင္ သူမ်ားကို ၀ိုင္းကူလုပ္ဖူးလဲ။ Patent Law ကို ဘာေတြေလွ်ာက္ထားဘူးလဲ။ ရထားဘူးလဲ။ ဆိုတာေတြနဲ႕ တုိင္းတာပါတယ္ဗ်ာ။ တကယ္ေတာ့ ဘြဲ႕လြန္ေက်ာင္းသားေတြမွာ ရားတာေတာင္မွတ္ထားရတဲ့အဆင့္ပါ။ ဒီၾကားထဲ ပေရာ္ဖက္ဆာရဲ့ လုပ္ငန္းရပ္ေတြကို ေခါင္းစဥ္မဲ့ ကူလုပ္ေပးေနရတာေတြကလည္းမနည္းပါဘူး။ ကိုယ္လုပ္ျပီး ကိုယ့္နာမည္ မရတာေတာ့ ၀မ္းနည္းစရာပါပဲ။ အဲလိုမ်ိဳးလည္းၾကံဳတတ္ၾကတယ္လို႕ ၾကားဘူးပါတယ္။ ဟဲ---ဟဲ---ေစာေစာစီးစီး အြန္ေစာလည္းၾကံဳလုိက္တာပါပဲ။ ပထမဆံုး ေပပါကို တရုတ္ေက်ာင္းသားနာမည္နဲ႕ထြက္ေပးလိုက္ရတာပါ။ သူ႕အတြက္ ေက်ာင္းလခလြတ္ျငိမ္းေအာင္လုိ႕ပါ။ အြန္ေစာက စေကာလားရျပီးဆိုေတာ့ မလုိအပ္ဘူးေလ။ အဲဒါေၾကာင့္ ဒုတိယေနရာကေန ပဲေက်နပ္ေပးလုိက္ရတယ္ေလ။ ဆရာက ေတာင္းတာဆိုေတာ့ မေပးဘူးေျပာလို႕မွမရတာ။ ကိုရီးယား တကၠသိုလ္ေတြမွာ မူတစ္ခုရွိပါတယ္တဲ့။ ဘယ္ျပည္ပဘြဲ႕လြန္ေက်ာင္းသားမဆို ပထမ ၆ လမွာေပပါတစ္ေစာင္ ထုတ္ေ၀ခြင့္ရေအာင္တင္ႏုိင္လွ်င္ တစ္ႏွစ္စာ ေက်ာင္းလခေပးစရာမလိုပါဘူး (one year School fee exemption) တဲ့ (မည္သည့္ဂ်ာနယ္မဆိုပါ။ ဒါေၾကာင့္ျမန္ျမန္ရလြယ္တဲ့ျပည္တြင္းဂ်ာနယ္ေတြပို႕တာမ်ားပါတယ္)။ ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္မွာ တစ္ၾကိမ္သာေလွ်ာက္ထားခြင့္ရွိတာပါတဲ့။
ေနာက္တစ္ခု ေကာင္းတဲ့အခ်က္ကေတာ့ ပေရာဂ်က္တစ္ခုစီအတြက္ အဖြဲ႕ေလးေတြခြဲေပးထားျပီး ပို႕စ္ေဒါက္ရွိလွ်င္ ပို႕ေဒါက္ေတြကဦးေဆာင္ပါတယ္။ အြန္ေစာတို႕ဓါတ္ခြဲခန္းက ပို႕ေဒါက္တာ ႏွစ္ေယာက္က ရာထူးတိုးနဲ႕ ဌာေနေျပာင္းသြားေတ့ာ အြန္ေစာက ေအာ္တိုမက္တစ္ အၾကီးဆံုးျဖစ္က်န္ခဲ့တာပါ။ အြန္ေစာလို ႏွစ္တူ ေဒါက္တာေက်ာင္းသား တရုတ္တစ္ေယာက္ေတာ့ရွိပါတယ္။ အသက္အရ အၾကီးဆံုးဆိုျပီး ေနရာတကာတာ၀န္ယူေပးေနရတာပါ။ ေျခာက္လတန္းတစ္တန္းငယ္တဲ့ေဒါက္တာေက်ာင္းသားကတစ္ေယာက္။ အခုႏွစ္မွေရာက္လာတဲ့ (one year Junior) ေဒါက္တာေက်ာင္းသားကတစ္ေယာက္ပါ။ မဟာသိပၸံေက်ာင္းသားေတြကေတာ့ တရုတ္ ၂ ေယာက္။ ကိုရီးယား ၂ ေယာက္ပါ။ ဘြဲ႕ၾကိဳသံုးေယာက္။ စုစုေပါင္းလုိက္လွ်င္ေတာ့ ဆယ့္ႏွစ္ေယာက္ေတာင္ရွိတယ္ဗ်။ ရံုးစာေရးမေလးတစ္ေယာက္ေရာေပါ့။ ပေရာဂ်က္က သံုးခုရွိတာဆိုေတာ့ သံုးအုပ္စုခြဲျပီး ဘြဲ႕ၾကိဳေက်ာင္းသားနဲ႕ မဟာသိပၸံေတြက ေဒတာရေအာင္ သုေတသနေတြမွာ ၀ိုင္းကူလုပ္ေပးပါတယ္။ ပို႕ေဒါက္ေတြ ေဒါက္တာေက်ာင္းသားေတြက စာတမ္းအျဖစ္ ဆက္လက္ ျပဳစုရပါတယ္။ ေပပါမွာ နာမည္ေတြထဲ့ေပးတယ္ဆိုေပမဲ့ ေဒါက္တာေက်ာင္းသားေတြအတြက္အေတာ္ေလးေကာင္းတယ္ေျပာရမလားပဲ။ First Author အေနနဲ႕ ေရးရလုိ႕ေလ။ သူမ်ားေဒတာနဲ႕ေပပါရတာေလ။ တစ္ေယာက္ထည္းလုပ္ေနရလွ်င္ ဘယ္လိုလုပ္ ေျခာက္လတစ္ေစာင္ထြက္ႏုိင္မလဲေနာ့။ တစ္ႏွစ္တစ္ေစာင္ေတာင္မနည္းလုပ္ရမွာ။ အခုေတာ ေျခာက္လတစ္ေစာင္ မျဖစ္မေန တာ၀န္ယူထားရတာေလ။ အြန္ေစာေတာ္လို႕မဟုတ္ပါဘူး။ တာ၀န္အရ ျဖစ္ညွစ္အားထုတ္ေနရတာပါ။ "မိုးေပါက္မ်ားေသာ္ ျမစ္၊ေခ်ာင္း၊ အင္း၊ အုိင္ ျပည္သည္ ဟူ၏။" ဆိုသလို မိုးေပါက္ေလးေတြ စုေနရတာပါဗ်ာ။ ---။ ---။
(ေျခာက္လနဲ႕ေပပါထြက္တယ္ဆိုတာ DNA analysis အတြက္ပဲေျပာလုိက္တာပါ။ တကယ္ေတာ့ field data ေတြအတြက္က RDA ကေန စိုက္ပ်ိဳးျပီး ေဒတာေကာက္ေပးတာပါ။ သူတို႕လုုပ္ထားတာေတြနဲ႕ေပါင္းလုိက္လွ်င္ တစ္ႏွစ္ခြဲ လုပ္ရတယ္လို႕ေျပာရမွာပါ။ KNU ႏွင့္ RDA က Joint Venture လုပ္ထားလုိ႕ပါ။ မဟုတ္လွ်င္ ေျခာက္လ ေပပါဆိုတာ Phenotype မထဲ့ႏုိင္ပါဘူး။ Genotype သီးသန္႕စာတမ္းဟာ Phenotype မပါလွ်င္ မပီျပင္ပါဘူး။)
(PS= ေနရာတစ္ကာ တာ၀န္ယူေပးေနရတာပါ = (၁) ဆရာမရွိလွ်င္ တနလၤာေန႕မွာ အစည္းေ၀းဆိုျပီး ဓါတ္ခြဲခန္းကလူေတြကို စုျပီး စကားေျပာေပးရတာပါ။ ဒီအပတ္ဘယ္သူေတြက ဘာေတြလုပ္ၾကမယ္ဆိုတာကို ၾကားခံတင္ျပေပးရတာပါ။ (၂) ေသာၾကာေနတိုင္း Lab Workshop ဆိုျပီး အငယ္ေတြကို လိုအပ္မယ္ထင္တာ သင္ျပေပးရတာပါ။ (အထူးသျဖင့္အသစ္၀င္လာသူေတြအတြက္ေပါ့)။ (၃) ဘြဲ႕ၾကိဳေက်ာင္းသားေလးေတြကို လက္ေတြ႕(ဓါတ္ခြဲခန္းပညာ)သင္ၾကားေပးရတာေတြပါပဲ)။ ဘာမွမဟုတ္ဘူးထင္ရေပမဲ့ အခ်ိန္ကုန္ေခါင္းစားတဲ့အလုပ္ေတြပါ)
Thursday, October 21, 2010
KNU Experience as a Post Graduate Student
"ဘြဲ႕လြန္ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္၏ ကိုရီးယာအေတြ႕အၾကံဳ"
ဒီကေန႕ ကေလးေတြစာေမးပြဲ မွာ စာေမးပြဲခန္းေစာင့္က်ပါတယ္။ ကိုယ္သင္ထားတဲ့ဘာသာဆိုေတာ့(အမွန္ေတာ့ ျမန္မာျပည္မွာဆိုလွ်င္ ဘာသာရပ္ပိုင္ရွင္က မေစာင့္ရပါဘူးေနာ့ကြယ္) ေမးခြန္းက ကိုယ္ထုတ္တာမွမဟုတ္ပဲ အဲဒါေၾကာင့္အေစာင့္ခုိင္းတာ လည္းျဖစ္မွာပါ။ ေစာေစာက တာ၀န္ေပးတာလဲမဟုတ္ဘူး။ နာရီပိုင္းအလုိမွအသိေပးတာ။ ေက်ာင္းသားက ၂၁ ေယာက္ထည္းရယ္ပါ။ ေမးခြန္းေလးေတြေကာက္ၾကည့္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္လြယ္တာပဲ။ ေက်ာင္းသားေတြအတြက္လည္း ေတာ္ေတာ္ေလး ေပါ့မယ္ထင္ပါတယ္။ စာေလးေၾကာင္းခန္႕ အဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆိုဖုိ႕က အပုဒ္ ၂၀။ စာေၾကာင္း ၂၀ ခန္႕ စာစီကံုးဖို႕က ၂ ပုဒ္။ ေျဖဆိုခ်ိန္က တစ္နာရီ။ တုိ႕မ်ားေျဖသလိုပါပဲ အခ်ိန္ျပည့္မထုိင္ၾကပါဘူး။ နာရီ၀က္ရွိတာနဲ႕ ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္နဲ႕ ေက်ာင္းသူေလးေယာက္ အေျဖလႊာလာအပ္ပါတယ္။ ၄၈ မိနစ္မွာေက်ာင္းသားအကုန္ထြက္သြားလုိ႕ စာေမးပြဲခန္းပိတ္ထားခဲ့ႏုိင္တယ္။ ေက်ာင္းသူ၊ ေက်ာင္းသား အခ်ိဳးအစားက ေတာ္ေတာ္ကြာျခားေနတယ္။ စုစုေပါင္း ၂၁ ေယာက္မွာ ေက်ာင္းသား ၆ ေယာက္ပဲပါတယ္။ က်န္တဲ့ဘာသာရပ္ေတြေတာ့မသိဘူး။ က်ေနာ္သင္ေနရတဲ့ Molecular Biology မွာေတာ့ဒီအတုိင္းပဲ။
က်ေနာ္တို႔ ဒီကိုရီးယားမွာစာေမးပြဲေျဖတာေလး ဗဟုသုတေျပာျပပါမယ္။ အေပၚကဟာက ဘြဲ႕ၾကိဳေက်ာင္းသားမ်ားစာေမးပြဲေပါ့ေနာ့။ အခုေျပာမွာက ဘြဲလြန္ေက်ာင္းသားစာေမးပြဲ။ ဘြဲ႕လြန္ေက်ာင္းသားေတြကုိ စာေမးပြဲရယ္လို႕ ေတာ္ေတာ္ေလးစစ္ခဲပါတယ္။ စစ္ခဲ့လွ်င္လည္း အိုးပင္းဘြတ္ (open book) ပါ။ အခုေတာ့အိုးပင္းဘြတ္ထက္အဆင့္ျမင့္ေနပါျပီ။ အိုးပင္ ပီစီ (Personal Computer) ပါ။ ဘယ္ေလာက္လြယ္သလဲမေမးနဲ႕ ကိုယ့္သင္တဲ့ သင္ရိုးစာအုပ္ (text book pdf file) ကိုဖြင့္ Search box မွာ ေမးခြန္းထဲက ကီး၀ပ္ ကေလးရိုက္ထဲ့လုိက္ တန္းေပၚလာတာပါပဲ။ ကိုလိုခ်င္တဲ့အေျဖမဟုတ္ေသးလွ်င္ next ေပါ့။ အဲလုိစာေမးပြဲကေတာ့ လာခဲ့ေပါ့။ ေမးတာကလည္း ကေလးေမးခြန္း ကြက္လပ္ျဖည့္။ ပ်င္းဖုိ႕ေကာင္းတယ္။
အဲ ျပီးခဲ့တဲ့အပတ္ထဲကေတာ့ Comprehensive Exam တဲ့ ေလးဘာသာ ေျဖရတယ္။ အရင္ႏွစ္တန္း တက္ျပီးျပီဆိုေတာ့ ၆ ဘာသာျပီးျပီေပါ့။ အခုအတန္းမွာက ၄ ဘာသာယူထားတာ။ အခုေျဖရတာက အရင္အတန္းကဘာသာရပ္ေတြ။ အီးလိုေမးခြန္းထုတ္တဲ့ ႏွစ္ဘာသာေတာ့ တစ္ပုဒ္မက်န္ ခ်ေရးလုိက္တယ္။ သိတယ္မဟုတ္လား။ အီးလိုဆိုလာခဲ့ ေရးခ်င္တာခ်ေရးလုိက္တာပဲ။ အရႊီေကာင္းတယ္ေျပာရမလား။ အေၾကာင္းအရာသိလုိ႕ကေတာ့ ရွိတဲ့ အဂၤလိပ္စာနဲ႕ ခ်ေရးတာပဲ။ က်န္တဲ့ ကိုရီးယားလိုေမးခြန္းထုတ္တဲ့ ႏွစ္ဘာသာေတာ့ ေျဖကိုမေျဖခဲေတာ့တာ။ ေၾကာက္တတ္တဲ့သူဆုိလွ်င္ေတာ့ အိပ္ေပ်ာ္မွာမဟုတ္ဘူး။ အြန္ေစာပဲ ဘယ္ေၾကာက္မလဲ ဘာေမးလို႕ဘာေျဖရမွန္းမသိလုိ႕ မေျဖတာလုိ႕ မေက်နပ္လွ်င္ အဲဒီေမးခြန္းကို အီးလိုေရးျပီး ေမး ျပန္ေျဖမယ္လို႕ ေျပာမယ္ၾကံထားတာ။ သူမ်ားအတင္းေျပာတာမဟုတ္ဘးူ တရုတ္ေက်ာင္းသားေတြကေတာ့ ကြန္ပ်ဴတာျပန္သယ္ျပီး စာေမးပြဲခန္းတြင္းမွာ အင္တာနက္ခ်ိပ္ျပီး ဘာသာျပန္ စာရွာျပီး ကူးခ်ေနၾကေလရဲ့။ အြန္ေစာကေတာ့ ေစာထြက္လာခဲ့လုိက္တယ္။ ကြန္ပ်ဴတာျပန္သယ္ျပီး အင္တာနက္မွာအေျဖရွာကူးခ်တာလည္း အဓိပၸါယ္ရွိတယ္မထင္လို႕ေပါ့။ ဒါနဲ႕ေနာက္တစ္ပတ္ (အခုအပတ္မွာ) ရံုးကဖုနး္ဆက္လာပါေလေရာ။ မင္းေရးခဲ့သမွ် ဂ်ာနယ္ပို႕ျပီး (ထုတ္ေ၀ျပီး၊ ေစာင့္ေနဆဲ) ေပပါေတြ ေပးပါတဲ့။ ေနာက္ျပီး မင္းလုပ္ခဲ့သမွ် ပိုစတာေတြ အခ်က္အလက္ေတြေပးပါတဲ့ ဖုနး္ဆက္ျပီးေတာင္းလာတယ္။ ထင္လုိက္တယ္။ အင္း -- ငါ့ေတာ့ စာေမးပြဲေကာင္းေကာင္းမေျဖလုိက္လို႕ ငါလုပ္ထားတာဘာရိွိလဲ စစ္ေဆးျပီထင္တယ္လို႕။ ေနာက္ေတာ့ဘယ္ဟုတ္လုိ႕လဲ။ ပေရာ္ဖက္ဆာ ဖုနး္ဆက္လာမွပဲရွင္းသြားေတာ့တယ္။ မင္းကို ဆုေပးဖို႕ထင္တယ္တဲ့။ ဒီတကၠသိုလ္ မွာရွိတဲ့ ျပည္ပေက်ာင္းသားမ်ားရဲ့စံျပဆု ရည္ရြယ္ထားလုိ႕ ေတာင္းတာပါတဲ့။ ေအာ္--------ျဖစ္မွျဖစ္ရေလ။ စိုးရိမ္ေနဆဲ--၀မ္းသာစရာသတင္း ၾကားလုိက္ရတယ္။ အခုက ေရြးျခယ္တင္ထားဆဲပါတဲ့ တကယ္ရမရေတာ့ေစာင့္ၾကည့္ရေတာ့မွာေပါ့ေလ။ တစ္ႏွစ္ခြဲအတြင္းမွာ ေပပါသံုးေဆာင္ တင္ထားတာကိုေတာ့ သူတို႕က စံျပလုိ႕ ထုတ္ျပထားတယ္။ ေနာက္ျပိး ကိုရီယား ဘြဲ႕ၾကိဳေက်ာင္းသားေတြကို စာသင္ျပေပးေနတာလည္း ဘာအခက္အခဲမွ မရွိ အဆင္ေျပေျပ သင္ေပးႏုိင္ပါတယ္ဆိုျပီ ေထာက္ခံထားတာေတြ႕တယ္။ က်န္တာေတြေတာ့အိုေကပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူတို႕ေထာက္ခံေပးထားတာထဲက ကိုရီးယားလိုလည္း Fluent ျဖစ္ပါတယ္ ဆိုတာကိုေတာ့ နည္းနည္းကိုယ့္ကိုကိုယ္ မလံုခ်င္ဘူး။ ဒီကျဖင့္ ေျပာတတ္ဆိုတတ္ရံုေလာက္ရတာကို။ ဆုေပးလွ်င္ေတာ့ တကယ္ တက္ယူအံုးမွာ--ဟီး---ဟီး။
ကဲ ကိုရီးယားစာသင္ယူေနၾကတဲ့ ဖရက္ရွာမ်ား ဘာကိုစိုးရိမ္ေနၾကအံုးမွာလဲ။ သင္တုိ႕ေလာက္မေတာ္တဲ့ အြန္ေစာေတာင္ စံျပဆုကိုဆြတ္ခူးဖို႕ၾကံရြယ္ေနတာ။ ဘာကိုဘာအတြက္စိုးရိမ္စရာလိုလဲ။ အခိ်န္တန္ေတာ့ ျပီးေျမာက္သြားမွာပဲ။ ကိုယ္လုပ္သင့္တာကို လုိက္လုပ္လိုက္ရံုပါပဲ။ ျမန္မာေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္အေနနဲ႕ဒီကပညာေရးကို စိုးေၾကာက္စရာ အေၾကာင္းကိုမရွိပါဘူး။ အဲ---စာမွန္မွန္ေလးဖတ္ဖုိ႕ေတာ့လိုမွာေပါ့။ --------။ ေမတၱာ ေစတနာျဖင့္။ အြန္ေစာ။
Friday, October 8, 2010
Saturday, September 25, 2010
Pilgrims to the Holy Land (Daegu, In Korea)
갓바위(Gatbawi pagoda in Daegu)
"၀ိုင္ေအယူ ေက်ာင္းသားေဟာင္းမ်ား ေတြ႕ဆံုပြဲ ႏွင့္ ဒဲဂူးျမိဳ႕သိုဘုရားဖူးသြားျခင္း"
စက္တင္ဘာလ ၂၁ ရက္ကေန ၂၃ ရက္ထိ ကိုရီးယားႏုိင္ငံရဲ့ေက်းဇူးေတာ္ေန႕ (추석날)မွာ ေက်ာင္းပိတ္ရက္ရွည္ရတာနဲ႕ ကိုရီးယားႏုိင္ငံေရာက္ စိုက္ပ်ိဳးေရးတကၠသိုလ္ေက်ာင္းသား၊ ေက်ာင္းသူေဟာင္းမ်ား ေတြ႕ဆံုပြဲေလးလုပ္ျဖစ္ခဲ့တယ္။ လုပ္ျဖစ္တဲ့အေၾကာင္းအရင္းက အဲဒီဒဲဂူးမွာရွိတဲ့ နာမည္ၾကီး ဗုဒၶဘာသာ ဘုရား (ေတာ္ေပၚဘုရား)ဆင္းတုေတာ္ကို သြားေရာက္ဖူးေမွ်ာ္ၾကဖို႕တိုင္ပင္ၾကရင္းအားလံုးက စိတ္အားထက္သန္ေနတာနဲ႕ လူစံုတက္စံုဆံုျဖစ္သြားတာပါ။
ဒါေလးကေတာ့ အလာခရီးေလ။ တကၠစီေလးစီးနဲ႕တင္လႊတ္လုိက္ျပီး ျပန္စုၾကရာ ကားဆရာက ေနရာလြဲခ်ခဲ့လုိ႕တဲ့။
ရယ္ဆန္ကေန နံက္ ဂး၀၄ မွာ ဆယ္မာဦး ရထားနဲ႕ စထြက္ခဲ့လုိက္တာ ၈း၃၉ မွာ Cheonan ဘူတာကိုေရာက္ပါတယ္။ ရယ္ဆန္-ဒဲဂူးတုိက္ရိုက္ ရထားမရွိလုိ႕ ခၽြန္အမ္ မွာေျပာင္းစီးရတာပါ။ ၉း၁၄ မွာ ခၽြန္အမ္ကေန ရထားစီးခဲ့လုိက္တာ ၁၁း၃၆ မွာ ဒံုဒဲဂူးဘူတာသို႕ေရာက္ရွိခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီဘူတာမွာ ဆိုးလ္ေရႊျမိဳ႕ေတာ္က ေရာက္လာမဲ့ ေဘာ္ဒါေတြကို ေစာင့္ရင္း အရင္ေရာက္ႏွင့္ေနျပီျဖစ္တဲ့ ဒဲဂၽြန္းသူနဲ႕ ေလကန္ေနလုိက္တာ နာရီ၀က္အၾကာမွာ ဆိုလ္းကအဖဲြ႕လည္းဆိုက္ေရာက္လာပါတယ္။ လူကစုစုေပါင္း (အိမ္ရွင္ ေလးေယာက္အပါအ၀င္) ၁၉ ေယာက္ေတာင္ရွိတယ္ဗ်။ ေရာက္တာနဲ႕ ေခတၱနားျပီး အိမ္ရွင္အစ္မတစ္ေယာက္ (မိုးခ်မ္ကင္လုိ႕ အဖြဲ႕ကနာမည္ေပးထားတဲ့)ရဲလက္ရာ ေခါက္ဆြဲသုတ္နဲ႕ အားေပးခဲ့ၾကတယ္။ ျပီးတာနဲ႕ ဒဲဂူး KNU (Kyaungpook National University) တကၠသိုလ္ကုိ အဖြဲ႕လုိက္ ပတ္လုိက္ၾကတယ္။ ရႈခင္းကေတာ့ တကယ္လွပဲ။ က်ယ္ကလည္းက်ယ္ ရႈခင္းကလည္းလွဆိုေတာ့ အိမ္ရွင္တုိ႕ေခါင္းေမာ့ ႏုိင္တာေပါ့။ ပန္းျခံေတြ ငါးကန္ေတြ နဲ႕စံုလို႕ပါပဲ။
ညေန မွာေတာ့ ေသာက္ၾကစားၾက ေရွးေဟာင္းေႏွာင္းျဖစ္ေတြ စာျမံဳ႕ျပန္ၾကနဲ႕တစ္ေပ်ာ္တပါးပဲေပါ့။ ညဆယ္နာရီေလာက္ေရာက္ေတာ့ အစ္မၾကီး မိုးခ်န္ကင္ရဲ့ လက္ရာ ဒန္ေပါက္ထမင္းကို ၀ိုင္းအားေပးလုိက္ၾကတာ။ စားေကာင္း။ ေသာက္ေကာင္း။ ေလကန္ေကာင္းနဲ႕ ေျပာမျပတတ္ေအာင္ပါပဲ။ မနက္ေစာေစာ ဘုရားသြားဖုိ႕ကလည္းရွိေသးေတာ့ ေစာေစာအိပ္ၾကရမယ္ေလ။
ဒါေလးကဘုရားဖူးအထြက္ အိမ္ေရွ႕မွာႏွင့္ လမ္းခုလတ္။
၂၃မနက္မွာေတာ့ အိမ္ရွင္ေတြ လက္စြမ္းျပတဲ့ မုန္႕ဟင္းခါးကို ႏွစ္ပြဲစီေလာက္အားေပးျပီး ဘုရားဖူးခ်ီတက္ခဲ့ၾကတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႕တည္းခိုတဲ့သူငယ္ခ်င္းတို႕အိမ္ကေန ၄၅ မိနစ္ေလာက္ လုိင္းကားစီးလုိက္ေတာ့ ေတာင္ေျခကို ဆုိက္ေရာက္ခဲ့တယ္။ နည္းနည္းေလးတက္လုိုက္ေတာ့ နတ္ရုပ္တစ္ခုနဲ႔ ဘုရားေက်ာင္းတစ္ခုေတြ႕ခဲ့တယ္။ အဲဒီမွာ ဘုရား၀တ္ျပဳေနတဲ့ ကိုရီးယား ဘုန္းေတာ္ၾကီးနဲ႕ တကာ၊ တကာမေတြ ေတြ႕တယ္။ လုိက္ပို႕တဲ့သူငယ္ခ်င္းကေျပာတယ္ ေတာင္တက္ဖုိ႕စမယ္တဲ့။ ေလွာင္တာလားတကယ္လားလုိ႕ေမးလုိက္မိေသးတယ္။ ဒီေနရာေရာက္ဖုိ႕ကို ေတာ္ေတာ္ေလးတက္ခဲ့ရျပီေလ။ သူေျပာတာတကယ္ပါပဲ။ တကယ့္အေျခေရာက္တာပါ။ တကယ္တက္ခဲ့ရတဲ့ခရိးက တစ္နာရီခြဲေလာက္ၾကာပါတယ္။ ျမန္မာျပည္ကက်ိဳက္ထီးရိုးဘုရာဖူး တက္ရတာထက္ ပိုမတ္ေစာက္ပါတယ္။ ပိုျပင္းထန္ပါတယ္။ ကိုရီးယား လူၾကီးလူငယ္ေတြလည္း အမ်ားၾကီး ဘုရားလာဖူးၾကတာ သူတုိ႕လည္း ေဟာဟဲတုိက္၊ ေခၽြးျပန္ေနၾကတာပါပဲ။ အြန္ေစာတို႕ ၁၉ ေယာက္အဖြဲ႕ကိုၾကည့္ျပီး အဲၾသေနၾကတယ္။ ဗိယက္နမ္လား ခဏခဏအေမးခံရတယ္။ ျမန္မာေတြကမၻာလွည့္ေနျပီးလုိ႕ တစ္ေယာက္က ဂုဏ္ယူစြာေအာ္လုိက္ေသးတယ္။ တကယ္ေတာ့ အခုေရာက္လာတဲ့သူေတြအားလံုးက စေကာလားနဲ႕ေရာက္လာသူေတြခ်ည္ပဲေလ။ ျမန္မာေတြခ်မ္းသာလုိ႕ ထြက္လည္ၾကတာမွမဟုတ္ပဲ။ ဂုဏ္ယူရတာ လည္း မ၀င့္ရဲဘူး။ ေရာက္တဲ့အရပ္မွာ မိမိဘာသာေရးအတြက္ တတတ္တအား ပါ၀င္လႈတ္ရွားတာပဲရွိတာေလ။ အြန္ေစာသိသေလာက္ေတာ့ ဒီေရာက္ေနတဲ့ ၀ိုင္ေအယူေက်ာင္းဆင္း ၂၂ ေယာက္ပဲ။ တစ္ေယာက္က စက္ရံုမွာ လုပ္အားတန္ဘုိးခ်စ္ျမတ္နိုးစြာ ၾကိဳးစားရင္း မိသားစုတာ၀န္ထမ္းေဆာင္ေနသူ။ သူကိုလည္းဖိတ္ပါေသးတယ္။ ရက္နီးမွ ဆိုးလ္က အပ်င္းစားတင္းပုတ္ (Lazy Club) အားေပးရင္း ဆိုးလ္ေရာက္လက္စနဲ႕ လည္ခ်င္လုိ႕ဆိုျပီး ဖုနး္ဆက္ျပီး ကင္ဆယ္လုပ္ခဲ့လုိ႕မပါလာဘူးေလ။ တစ္ေယာက္က ေတာ့ ျမန္မာျပည္ျပန္သြားလုိ႕။ ေနာက္တစ္ေယာက္က မိသားစုတာ၀န္ပါပဲ။ ဟဲ---ဟဲ---သူ႕ခ်စ္ခ်စ္အိမ္ျပန္လာမွာမို႕ ေစာင့္ေနရလုိ႕ပါတဲ့။ မလုိက္ႏုိင္တာေခြးလြတ္ပါတဲ့။ ၂၂ ေယာက္မွာ ၁၉ေယာက္ ပါတယ္ဆိုေတာ့လည္း ရာႏႈန္းျပည့္နီးပါး ပဲေပါ့ေနာ။့ ေတာင္ထိပ္မွာ ဘုရား၀တ္ျပဳ၊ မွတ္တမ္းေလးေတြရိုက္နဲ႕ က တစ္နာရီေလာက္။ အျပန္ခရီးေတာ့ ေျပာမျပခ်င္ေတာ့ဘူး။ ပြဲသြားေမာ့ေမာ့ ပြဲျပန္ေက်ာ့ လုိ႕သာ မွန္းၾကည့္လုိက္ေတာ့။ အမွတ္ရေစဆံုးကေတာ့ အျပန္ခရီး ေတာက္ေအာက္မွာ (လက္ရည္တျပင္တည္းမဟုတ္ေပမဲ့) လက္လွ်င္သူ တီး စနစ္နဲ႕ စားခဲ့ရတဲ့ ထမင္းတစ္နပ္ပါပဲ။ ျမန္မာအစားအစာ မစားရတာကလည္းၾကာ အစ္မၾကီးမိုးခ်မ္ကင္ လက္ရာကလဲေကာင္းဆိုေတာ့ ဘာေျပာေကာင္းမလဲ။ ရယ္ဆန္က ခူးလာတဲ့ ခ်ဥ္ေပါင္ရြက္ကလည္းလတ္ဆတ္၊ ငါးေျခာက္ေၾကာ္ကလည္းလက္ရာမွန၊္ လၻက္ကလည္း (အရီးေတာင္းလားေတာ့မသိဘူး) ျမန္မာလၻက္စစ္စစ္။ ဘာေျပာေကာင္းမလဲ။ ဘာမွကိုေျပာမေကာင္းဘူး။ ဟား---ဟား---ဟား-----။ တကယ္ပဲအားတက္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ဘုရားဖူးခြင့္၊ ဘုရားမွာ တတ္ႏုိင္သေလာက္လွဴခြင့္၊ အဓိဌာန္ ေငြျပားကပ္ခြင့္ ေတြရလုိ႕ တကယ္ပဲမြန္ျမတ္တဲ့ ခရီးစဥ္ေလးျဖစ္ခဲ့ပါတယ္ဆိုတာ ေျပာဖုိ႕လုိမယ္မထင္ပါဘူး။ ဒီခရီးစဥ္ေလးရဲ့ အဓိကဇာတ္ေကာင္မ်ားျဖစ္ၾကတဲ့ (အပင္ပန္းခံျပီး ၾကိဳဆိုေရး၊ ဧည့္ခံေရး၊ ေနရာခ်ထားေရး၊ ဘုရားဖူး လုိက္ပို႕ေရး အစစ တာ၀န္ေက်ခဲ့တဲ့) ဒဲဂူးျမိဳ႕ခံ ေလးေယာက္ရဲ့ အခန္းက႑ႏွင့္ ေက်းဇူးေတြကို လံုေလာက္ေအာင္ေဖၚျပဖုိ႕ စကားလံုး မရွိေသးဘူး ဆိုတာကို တင္ျပရင္း ------------။ ---------။ ဆက္လက္ၾကိဳးစားပါအံုးမည္။ (ဓါတ္ပံုကုိအနည္းငယ္ပဲတင္ေပးႏုိင္လုိ႕ ေခြးလြႊတ္ေတာ္မူၾကပါကုန္။)
Subscribe to:
Posts (Atom)
